Poker Texas Holdem – czy Twój blef okaże się skuteczny?

W ostatnim wpisie pochyliliśmy się nad jedną z najbardziej znanych gier kasynowych, która jest popularna także w kręgu osób, które nigdy nawet nie przestąpiły progu kasyna. Mowa oczywiście o Kole Fortuny, czyli ulubionej grze wielu widzów TV, która w Polsce transmitowana była przez stację TVP. Dzisiaj skupimy się na innej grze kasynowej, a mianowicie Pokerze, ale w wersji Poker Texas Holdem. Oglądając rozgrywki w telewizji czy w Internecie można czasem się pogubić, ale zasady pokera są całkiem proste. Poniżej znajduje się poradnik dla każdego, kto chciałby rozpocząć swoją przygodę z kartami.

Zasady Texas Holdem Poker

W najpopularniejszą odmianę pokera, czyli Texas Holdem, może grać od 2 do 10 graczy. Podczas rozgrywki używana jest standardowa talia 52 kart. Grając hobbystycznie w domu czy ze znajomymi, dobrze jest zadbać o dodatkowe elementy uprzyjemniające grę. Są to żetony oraz żetony funkcyjne. Gra o żetony jest dużo bardziej ekscytująca niż suche wymienianie się kartami, gdzie nikt nic nie zyskuje.

Nieodłączną częścią pokera jest blef. Ta taktyka polega na graniu w taki sposób, jakby w ręku miało się znacznie lepsze karty, niż są w rzeczywistości. Oznacza to agresywne podbicia, pewność siebie i przechodzenie na wysokie stawki. Jeśli blef zadziała, to pozostali gracze wykonają działania przynoszące korzyść osobie blefującej (na przykład spasują rozdanie).

Grając w pokera, trzeba mieć na uwadze, że wymaga on połączenia umiejętności matematycznych i psychologicznych. Obliczanie prawdopodobieństwa wystąpienia konkretnych kart to zaledwie ułamek sukcesu. Najważniejsze jest analizowanie stylu gry innych graczy, aby być w stanie przewidzieć ich działania i karty.

Przebieg rozgrywki

Poker charakteryzuje się prostymi i przejrzystymi zasadami, których z łatwością można się nauczyć. Najbardziej problematyczne może być zapamiętanie układów kart, chociaż jest to bardziej kwestia wprawy. Wystarczy kilka rozgrywek przeprowadzonych ze znajomymi, aby już na zawsze zapamiętać hierarchię kart i układów.

Texas Holdem jest najpopularniejszą odmianą pokera. Przebieg rozgrywki w tym przypadku jest niezwykle prosty i sprowadza się do poniższego schematu.

Rozdanie

Początek rozgrywki, podczas którego krupier rozdaje każdemu graczowi po dwie karty.

Pierwsza licytacja

Kiedy gracze spojrzą na swoje karty (oczywiście nie można pokazywać ich innym graczom), oceniają swoją sytuację. W zależności od przyjętej taktyki można sprawdzać lub podbijać zakład.

Flop

Kiedy wszyscy uczestnicy już zdecydują o swoich działaniach i żetony zostaną wyłożone (a część graczy prawdopodobnie spasowała), krupier wykłada na środek stołu trzy odkryte karty.

Druga licytacja

O ile dwie pierwsze karty w ręce gracza jeszcze niewiele mówią, to wyłożone na stole trzy karty pozwalają już ocenić swoje szanse na wygraną. W tym momencie przychodzi pora na dalsze podbijanie zakładów i dostosowywanie działań do swoich karty.

Turn

Po przyjęciu zakładów krupier wykłada na stół czwartą odsłoniętą kartę.

Trzecia faza licytacji

Na stole znajdują się cztery karty, a każdy gracz trzyma dwie swoje karty w ręku. W tym miejscu już z dużym prawdopodobieństwem można wyliczyć realne szanse na wygranie danego zakładu, a także zdecydować czy warto licytować dalej.

River

Krupier po raz ostatni wykłada odsłoniętą kartę na stół. Znajduje się tam pięć kart, a każdy gracz doskonale wie, jaki przypadł mu układ.

Czwarta (ostatnia) faza licytacji

Teraz przychodzi pora na podjęcie ostatnich decyzji przez graczy. W tym miejscu najczęściej pojawiają się drastyczne zagrania, takie jak wejście za wszystko czy spasowanie mimo doskonałych kart.

Wyłożenie wszystkich kart na stół

W tym miejscu nic już nie zależy od graczy. Każdy, kto nie zdecydował się wcześniej zrezygnować, wykłada swoje karty na stół, aby krupier i pozostali uczestnicy rozgrywki mogli je zobaczyć. Oznacza to ujawnienie zwycięzcy. Wyjątek stanowi jedynie sytuacja, w której spasowali wszyscy gracze oprócz jednego. W takim przypadku ostatni gracz przy stole nie ma obowiązku ujawniania swoich kart, a tym samym nie wiadomo czy mówił prawdę, czy blefował.